Sicilië - Malta

Sicilië is een must

2013 | Hans en Leny Protzman

Camping Roma Flash was eind april 2013 het verzamelpunt voor de 31 dagen durende rondreis door Sicilië. Een ACSI Kampeerreis die voor het eerst internationaal getint was met Nederlandse, Engelse, Schotse en Belgische deelnemers. Lees meer

Tweetalige uitleg

Bij de eerste bespreking van het routeboek werd door het reisleidersechtpaar in twee talen uitgelegd wat we konden verwachten en tevens werden afspraken gemaakt wie telkens als laatste van iedere camping als een soort bezemwagen zou vertrekken. Reisleider Willy en echtgenote Lut, de één Bourgondiër en de ander de perfectie nastrevend, bleken elkaar onder alle omstandigheden uitstekend aan te vullen. Voor alle deelnemers een erg geruststellende gedachte.

Aangezien ze als reisleiders voor elke verplaatsing eerst een deel van de te rijden route verkenden en minimaal een uur eerder vertrokken, betekende dit voor de rest van de deelnemers, niet (te) vroeg op pad en rustig rijden. Maar ja de Nederlanders wilden - de meesten althans - toch wel ‘op tijd’ vertrekken. Voor de Vlamingen onder ons… Tja, die Nederlanders toch.

Dwars door het drukke Messina

De tempel bij Paestum en de Mozzarella farm werden op deze reis als eerste bezocht. Via camping Mimosa bereikten we over zeer, zeer slechte wegen hoog door de bergen in soms dichte mist, Villa San Giovanni. Hier begon de 40 minuten durende overtocht naar Sicilië. Na aankomst dwars door het drukke Messina, kicken toch, richting camping Raids Geri. Vanaf hier waren er excursies naar Cefalu en Palermo. Waarbij Cefalu een heel leuke plaats bleek en Palermo een vieze drukke stad. We bezochten hier een begraafplaats, enigszins luguber om te zien aangezien de stoffelijke resten allemaal zichtbaar waren, zowel liggend als staand, heel bizar.

Na een verplaatsing van bijna 200 km werden we door de campingeigenaar van El-Bahira welkom geheten. Dat was niet zomaar een welkom, zo bleek. Een zeer uitgebreid welkom zelfs, met ontzettend veel hapjes en drankjes. Iedereen genoot, ook van het fantastische uitzicht over zee met uitzicht op een grote rotsformatie die uit zee stak.

Tempelvallei in Agrigento

Na wederom 150 km te zijn verplaatst kwamen we op camping Kameni. Hier werd grote aandacht door het personeel besteed aan het prachtig zwembad.

De tempelvallei in Agrigento was zeer imposant te noemen, wat een bouwmeesters. Piazza Armerina bij het landgoed en wijnresort Gigliotto, dat was de volgende bestemming. Helaas bleek de camping nog lang niet klaar, ondanks eerdere toezeggingen, en moesten alle 18 campers/caravans 9 stroompalen delen. Na enige improvisatie lukte dat wonderwel. Een schitterende locatie dat moet gezegd, met ’s avonds een geweldig diner. Na een enkele overnachting op naar camping Sabbiadoro in Avola.

Zelden zoveel stof en zand gegeten, maar een gloednieuw toiletgebouw, om een puntje aan te zuigen. Automatische schuifdeuren, nooit eerder meegemaakt op een camping. Helaas bleken de douches maar 2 minuten warm water te geven, ‘soppen in tempo’ dus.

Vulkaan Etna en Taormina

Vanaf camping Al Mokambo werden excursies gemaakt naar de vulkaan de Etna en Taormina. De Etna was rustig dit keer, erg rustig. Maar eenmaal boven bleek de gevoelstemperatuur -10°C, met windkracht 12. Je moest elkaar soms vasthouden. Arme Lut en Willy, wat hadden ze het bitterkoud. Fascinerend om te zien, zo’n puist van 3 kilometer met links en rechts de sneeuw.

Taormina, schitterend gelegen stadje met een mooi doorkijkje via het Romeins amfitheater. Een belevenis om mee te maken. Met een toost nemen we op de laatste dag op Sicilië afscheid van een bijzonder eiland. Een dag later zijn we al weer op het vaste land van Italië en gaan we richting camping Village International. Prima overdekte plekken met goed sanitair.

Pompeï

Zeven meter stof moest worden verwijderd om Pompeï zichtbaar te maken. Vanaf camping Zeus was deze imposante opgraving op loopafstand te bezichtigen. Ook hier is de Vesuvius goed zichtbaar. Wat een catastrofe moet zich hier hebben afgespeeld in het jaar 79. Niet te bevatten.

Het afscheidsdiner op camping I Pini bij Rome is overvloedig. De Britten in ons gezelschap zingen gezamenlijk voor de Nederlanders en Belgen een afscheidslied. Heel bijzonder en een teken dat deze reis ook voor hen weergaloos moet zijn geweest. Een dag later is de vakantie ten einde en gaat een ieder zijns weegs. Met de reünie voor november in het vooruitzicht hopelijk een weerzien.

Conclusie

• Reisleiders die een dikke, dikke pluim verdienen, en ‘hun vak’ uitstekend verstaan. ACSI Kampeerreizen, koester dit soort mensen!
• Een jeu-de-boulestoernooi dat geweldig aansloeg, waarbij iedereen elkaar beter leerde kennen.
• Italië, een romaans land met bijzonder vriendelijke mensen. Zo vriendelijk als de mensen waren, zo onvriendelijk waren de wegen met name in Zuid-Italië. Sommige gedeelten waren echt een drama. Gelukkig geen incidenten in de deelnemersgroep, zelfs geen lekke banden.
• De busexcursies waren prima en altijd op tijd. Ook de diverse gidsen gaven veel info, waarbij soms (iets) te lang werd doorgegaan.
• Het doorkruisen van diverse steden waaronder Messina en Palermo met camper/caravan waren hectisch. Altijd weer uitkijken zowel links als rechts heb ik mijn spiegels nog, want voor je het weet… maar gelukkig ging alles goed.
• Dat er tijdens deze reis af en toe verkeerd werd gereden lag niet aan het routeboek, maar ja, wat wil je ook met die Italianen met hun eindeloze wegopbrekingen en soms chaotische bewegwijzering.

Desalniettemin, een vakantie om ‘nooit’ te vergeten, die zeker de komende jaren in het programma van ACSI Kampeerreizen niet mag ontbreken: ‘Sicily is a must!’

Door Hans en Leny Protzman

Eerst Sicilië zien... en dan Napels!

Gonny en Kick Mekkes (reisleiders)& Hilda en Hugo Peeters (coördinerende reisleiders)

Sicilië ligt niet naast de deur maar voor wie op zoek is naar een goede mix van cultuur, een schat aan overblijfselen uit de oudheid, prachtige natuurgebieden, hedendaagse gezelligheid, lekkere gastronomie en heerlijke wijnen, loont het de moeite om deze reis te ondernemen. Lees meer

Startplaats: Rome

Wie veel mooie en vooral goed geconserveerde Griekse tempels wil zien, kiest zeker voor Sicilië. Je moet inderdaad wel bereid zijn een grote afstand af te leggen. Je hebt al bijna 1600 km achter de rug en dan moet de reis nog beginnen. We komen immers samen in Fiano Romano, op een steenworp van Rome. I Pini is een aardige camping met een zeer vriendelijke en behulpzame leiding.

Je hebt hier de kans om enkele dagen eerder aan te komen en Rome te bezoeken. Daarvoor hoef je zelfs weinig inspanningen te leveren, want de camping beschikt over een bus die je voor een enkele euro's naar Rome brengt en je ook weer ophaalt. Tijdens deze dagen voor de start van de reis kan je ook al kennis maken met de reisleiders, die je met een kop koffie ontvangen en die de vragen, die je nog zou hebben, beantwoorden. Op de startdag maken we dan officieel met elkaar kennis en ’s avond genieten we in het restaurant van de camping van een prima feestdiner.

Op weg naar Sicilië

Van Fiano Romano moeten we dan de zuidelijke helft van de Italiaanse laars doorkruizen. En op de terugweg naar de slotcamping in Bracciano, aan de westelijke kant van Rome, moeten we de route in omgekeerde richting afleggen. Tijd genoeg dus om onderweg te genieten van een steeds wisselend landschap.

Onderweg worden er natuurlijk enkele tussenstops ingelast. Tijdens de heenreis blijven we zelfs een dagje extra in Paestum met zijn prachtige Dorische tempels en het mooie museum. Een leuk extraatje is het bezoek aan een mozzarellafarm. Daar lopen enorme buffels continu zwanger te zijn voor een goede melkproductie. Zij worden vertroeteld in een heuse wasstraat. Daar staan ze voor in de rij. Wij staan ook in de rij, niet voor de wasstraat, maar om te proeven van de heerlijke, verse mozzarella, niet te vergelijken met wat je hier in de winkel koopt.

Dan gaat het verder naar Palmi, waar we één nachtje blijven. Dat laatste is niet altijd zo eenvoudig. In het voorjaar zijn vele campings in Zuid - Italië in principe gesloten, zodat ACSI hemel en aarde moet bewegen om de eigenaar te overtuigen om onze groepen toe te laten. En als we dan toch een camping bereid vinden om ons een nachtje te herbergen dan is het voor de reisleiders vaak een puzzel om er 25 caravans te plaatsen. Met een beetje goodwill lukt het wel en dan zie je daar een grote, gezellige familie op een knusse binnenplaats samen staan.

De volgende dag gaat het dan naar Sicilië. Vele geruchten en waarschuwingen hebben we thuis meegekregen, onder meer voor de maffia. Wij zullen ervaren dat de Sicilianen over het algemeen vriendelijke, aardige, belangstellende en behulpzame mensen zijn, mits we allemaal wat opletten bij het autorijden! De overtocht naar Sicilië is geen punt. De ferry’s varen continu over en weer en na een twintigtal minuten varen staan we in Messina op de kade. Het is echter wel een grote kunst om zonder kleerscheuren met auto en caravan door Messina (en later ook door Palermo) te komen. Het is allemaal millimeterwerk en de Siciliaan wacht niet. Ze maken zich ook niet druk over een deuk of een schram.

Je moet het met eigen ogen zien

Eens Messina uit loopt de prachtige autostrada langs de schitterende en afwisselende kust, door het kustgebergte, naar Finale di Pollina en onze eerste camping op Sicilië, Rais Gerbi. Daar hebben we wel wat rust verdiend! Maar we gaan ook samen op bezoek en op excursie. En schitterend is het hier! Je moet het met eigen ogen zien.

We bezoeken samen het badplaatsje Cefalù met een middeleeuwse kathedraal en een mooi strand. We gaan met de bus een dag naar Palermo en Monreale. Onze Nederlandstalige gids vertelt ons alles over de stad, de Capelle Palatina in het Noormannenpaleis en de kathedraal. Een griezelig hoogtepunt is het bezoek aan de Cripta dei Cappuccini, de catacomben waar de gemummificeerde lichamen van prelaten en rijke burgers uit Palermo zijn bijgezet of beter bijgehangen. Luguber maar wel fascinerend.

Enkele dagen later reizen we door San Vito lo Capo op de uiterste noordelijke kaap van het eiland. In deze omgeving ligt het natuurpark Lo Zingaro waar we uren kunnen wandelen. Er staan hier rozemarijnstruiken van wel een meter hoog en je vindt er zoveel plantensoorten dat zowel de amateur- als de beroepsbotanicus, onder het genot van een goed glas Nero d ‘Avola, er nog uren over kan vertellen. Zeer bijzonder is de dwergpalm die alleen hier en in Afrika voorkomt. Die Afrikaanse invloed merken we ook aan vele van de bewoners, en ook aan de keuken, de gebouwen, de witte dorpjes langs de kust en de huizen met hun platte daken of koepels.

In San Vito lo Capo lijkt het er even op dat we een straat in Mexico binnenlopen. Het is net een film, alleen de cowboys op de daken en de Mexicaan met zijn grote sombrero in de schaduw van zijn huis ontbreken! Vanuit San Vito maken we een tweede busexcursie, nu naar het middeleeuwse bergstadje Erice en de oude Griekse tempel bij Segesta. ’s Middags genieten we van een heerlijke lunch met Siciliaanse specialiteiten in een typisch restaurant in Erice.

Na het aangename verblijf in San Vito rijden we door de provincie Trapani naar de tempelvallei bij Agrigento. Net vóór de moderne stad ligt het indrukwekkend gebied met tempels van de antieke Griekse stad. Een bezoek met een Nederlandstalige gids staat uiteraard op ons programma. Maar wie eens iets anders wil dan “oude stenen” kan in de directe omgeving van Agrigento de Vulcanelli di Maccalube bezoeken, een natuurgebied waar modder en methaangas opborrelen. Blub, blub. Het lijkt een miniatuur maanlandschap.  

De 'laars' weer in

Nu kruisen we het eiland van west naar oost. Hier aan de oostkant van Sicilië treffen we meer industrie en verstedelijking aan. Haaks op deze vaststelling staat onze camping Baia del Silenzio waar we, omringd door grote stilte, ’s morgens in de caravan verrast worden door de opkomende zon en ’s avonds, vanaf dezelfde plek, kunnen genieten van de ondergaande zon. Daartussenin hebben we een schitterend uitzicht op de Etna. Iedereen ziet ’s avonds vuur uit de vulkaan spuiten. Later zal misschien blijken dat het de lantaarns zijn van de parkeerplaats op de berg, maar dat beloven we stil te houden!

Ook vanuit deze camping maken we een schitterende busexcursie, mét lunch, nu naar de stad Syracuse. We bezoeken er zowel het nieuwe stadsdeel met de typische markt, de sprookjesachtige fontein en de kathedraal met oude Romeinse zuilen in het interieur, als de ruïnes van de antieke Griekse polis met amfitheater, theater en prehistorische grotten.

Dan rijden we naar onze laatste verblijfplaats op Sicilië, camping Mokambo in de provincie Messina. Het hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) is de tocht naar de Etna. De bus brengt ons naar het vakantiedorp op de flank van de vulkaan en het station van de kabelbaan. Bij mooi weer kunnen de echte durfals hier de Etna nog bedwingen! Na de kabelbaan worden we met 4x4-busjes tot op ongeveer  300 meter van de top gebracht. De weg loopt tussen metershoge sneeuwwallen. 

Eenmaal boven, wandelen we rondom kraters waaruit continu dampen komen. Ondanks de hoogte en de sneeuw kunnen we er rustig gaan zitten om iets te eten, want er is hier zelfs vloerverwarming! En ondertussen kunnen we vanaf een hoogte van zo ongeveer 3000 meter genieten van een schitterend uitzicht. Omdat de weersomstandigheden niet altijd zo gunstig zijn en ook omdat niet altijd iedere reizigers naar boven wil of kan, is deze trip individueel te maken en dus niet in de prijs begrepen.

Een laatste bezoek op Sicilië gaat naar het prachtige Taormina en in de namiddag is er nog wandelgelegenheid in de wilde rotskloof van Alcantara.

De schitterende rondreis op Sicilië sluiten we af met een heerlijk diner en een gezellige folklore-avond met lokale muziek en dans, waarbij de reisleider een beroep moet doen op al zijn fantasie om de uitleg uit het Siciliaans te “vertalen”.

Maar nog is de pret niet op! We maken ons klaar om de laars weer te beklimmen. Met een tussenstop van een nacht in een mooi gelegen camping in Praia a Mare, gaan we naar camping Zeus vlakbij de opgravingen van Pompeï. Daar trekken we heen, weer met een Nederlandse gids, en wie dat wenst bezoekt na onze gezamenlijke rondgang de opgravingen nog grondiger. 

Wat we in Pompeï zien laat bij iedereen grote indrukken achter. De gevolgen van de uitbarsting van de Vesuvius waren verschrikkelijk: straten en gebouwen, en zelfs mensen, zijn onder as begraven en zo goed bewaard gebleven dat we een uitstekende indruk krijgen van het leven ten tijde van het oude Rome. Pompeï is zo groot dat men er de vele bezoekers nauwelijks terugvindt. Behalve in één straat, daar staat voor een huis, aan beide zijden een grote file. De tijd verandert de zeden niet: hier was in de tijd toen Pompeï nog bewoond werd, het bordeel!

Voor het sluitstuk van de reis trekken we naar het Meer van Bracciano. We zijn nog een dagje vrij om uit te rusten, na te praten en het afscheidsfeest met het heerlijke diner voor te bereiden.

Gonny en Kick Mekkes (reisleiders)
Hilda en Hugo Peeters (coördinerende reisleiders)

De zon tegemoet

Rita Maerivoet, Hemiksem (België)

Na een kille, schier eindeloze winter was het duidelijk : we moésten eruit, de zon tegemoet. Niet alleen wij, ook anderen voelden diezelfde drang. En ja, vanuit alle hoeken van Nederland en ook vanuit Vlaanderen zetten zo’n vijftig reislustigen koers richting Rome.. Lees meer

Een warm onthaal

Per twee druppelden ze camping I Pini binnen, waar ze warm werden onthaald door Hugo en Hilda en voorgesteld werden aan Daan en zijn vrouwtje Ad. Daan, die zoals we later zouden ervaren, heel bereidwillig de taak van manusje van alles op zich zou nemen. Het verliep allemaal zo spontaan, vlot en gemoedelijk zodat we reeds enkele uren later beseften: deze onbekenden worden reisgenoten, en een weekje later: deze reisgenoten worden vrienden.

De start

Na een verhelderende routebespreking werden de motoren gestart. Ieder reed op zijn eigen tempo. Het eerste bezoek gold een mozzarellafarm in de buurt van Paestum.  De waterbuffelmelk van zo’n 600 verwende prijsbeesten werd er verwerkt tot een smakelijke kaas.  
Toen in 1752, tijdens opgravingen, het antieke Paestum herontdekt werd, ging er een golf van opwinding door Europa. Datzelfde gevoel maakte zich nu van ons meester bij het zien van deze machtige Dorische tempels, indrukwekkende bouwwerken die een tijdloze grootsheid uitdrukten. Hier toonde Hugo voor de eerste keer wat hij in zijn mars had. En dat bleek heel wat. Wat hadden we het getroffen met zo’n onderlegde reisleider als gids! 

En wat gezegd over Hilda?  Wij zullen ons haar herinneren als diegene die haar mensen elke dag van brood voorzag en hen bovendien ook lekkere tiramisu leerde maken. Maar het zijn haar verhalen, stokoude, steengoede verhalen, die zulke wijze levenslessen bevatten, die ons zullen bijblijven. Onuitputtelijk leek de bron waaruit zij putte.

Nadien leidde de weg verder en verder naar het zuiden, naar de teen van Italië waar we de oversteek naar Sicilië maakten. Het zonovergoten plaatsje Cefalu met zijn schilderachtige haven en zijn nauwe straatjes bekoorde elk van ons. Nooit of nooit hadden we achter de grauwe, verhakkelde gevel van het Noormannenpaleis in Palermo zulke gouden pracht aan mozaïeken verwacht.  Naadloos vloeien in dit meer dan duizend jaar oude gebouw Arabische, Normandische en Byzantijnse elementen in elkaar over.

Na een goeie lunch bestaat er geen betere plek om alles rustig te laten verteren dan het convent dei Cappucini, waar 8000 macabere mummies je met lege ogen aanstaren.  

Wie de kustweg van Finale tot San Vito lo Capo volgt kan als natuurliefhebber zijn geluk niet op. Jongens, wat is dit een wild en ongerept gebied! Een gebied met grotten, stranden met vreemde rotsformaties en opspattende golven van 2 tot 3m hoog. Ook de tempel van Segesta ligt als een kleinood ingebed tussen groene bergen. 
De dagen regen zich aaneen en de vrije tijd werd intens gebruikt om ettelijke flesjes wijn te openen en het glas te heffen op al het goede dat deze reis te bieden had.   

Mooie herinneringen

Onvergetelijk waren ook de avonden waarbij de wijn rijkelijk vloeide en er getoast werd op het leven en de vriendschap, waarbij er luidkeels de ene slager na de andere, begeleid door Nel en haar accordeon, over de camping galmde.

Toen in 72 na Chr, de Vesuvius, de inwoners van Pompeï onder een laag as van 7 m begroef, werd op slechts enkele dagen, de stad van de kaart geveegd,  waarna men haar vergat.  Vandaag is ze een “must” voor wie zich in de buurt van Napels waagt. Wat men nu reeds opgegraven heeft, getuigt van de teloorgang van een uitzonderlijk rijke cultuur en van heel groot persoonlijk leed.

Nee, niet  Napels zien en sterven. Zover gaat onze bewondering voor deze bruisende stad nu ook weer niet. Toch geraak je als gewone toerist zwaar onder de indruk van wat het archeologisch museum je toont. Dit is kunst met de grote “K”.  Gebruiksvoorwerpen van 2000 jaar oud, zo zuiver van vorm, afgewerkt tot in het allerkleinste detail, de perfectie nabij. Subliem!

28 dagen waren we samen onderweg. Toen kwam het moment van afscheid. En het was niet gemakkelijk. Maar ook dit gebeurde in stijl.

Dank. Dank aan allen die van deze reis een belevenis maakten waaraan we met véél genoegen zullen terugdenken.

Rita Maerivoet, Hemiksem (België)

Een rondje Sicilië

Theo en Coby Sijbrandij, Eindhoven

Over Sicilië hadden we veel gehoord van vrienden, die met enthousiaste verhalen over cultuur en natuur terugkwamen. Cultuur gedurende een periode van zo’n 2500 jaar, Grieken, Romeinen, Noord-Afrikanen, Noormannen, Spanjaarden, Fransen; natuur met zeeën, bergen, bloemenvracht en kleurenpracht. Lees meer

Geen spijt!

Omdat twee van onze vrienden er met ACSI naar toe gingen en wij van een eerdere reis (Marokko) heel positieve herinneringen over gehouden hebben wilden we best mee. En daar hebben we helemaal geen spijt van! Eind april vertrokken we van huis en waren een week voor het begin van de reis op de startcamping bij Rome om hernieuwd kennis te maken met de ‘Heilige Stad’: een voorafje. In die week druppelden de andere equipes binnen en konden we geleidelijk kennismaken met de andere deelnemers. Na de formele opening, gepaard aan een voortreffelijk welkomstdiner begon het echte avontuur.

Wat een avontuur!

Een avontuur is het geworden. Wat hebben we veel gezien, meegemaakt en bovenal genoten. De oude Griekse tempels van Paestum, Agrigento en Segesta; de Romeinse amfitheaters, zoals in Taormina, de Normandische en Byzantijnse kerken en kapellen met hun schitterende mozaïeken, de smalle straatjes van het zonovergoten Cefalú en San Vito lo Capo, het prachtige historische Syracuse, dat millennia geleden Athene naar de kroon stak: om nooit te vergeten.

En dan als letterlijk en figuurlijk hoogtepunt de tocht naar de top van de Etna: eerst met de bus door de bewoonde zone, verder naar de boomgrens, met kabelbaan en four wheel drive bus naar 3000 meter hoogte, maar een paar honderd meter onder de rokende krater. Lopen door het warme lavagruis op enkele tientallen meters van de sneeuwvlakte en dan van de gids horen dat dat kleine rokende kratertje, waar we nu inkijken er twee weken geleden nog niet was. Een klein rokend kratertje waar achteloos een paar flatgebouwen in kunnen verdwijnen.

En dan al die kleuren, van de intens blauwe zeeën, van de groene en grijze berghellingen, van de rode bougainvilles, van de gele mimosa, de sinaasappelbomen met oranje, de citroenbomen met hun gele vruchten, de bloeiend cactussen, de palmen en al die andere planten , die in mei zo uitbundig hun tinten laten zien. Prachtig!

Een geweldige belevenis

De sfeer in de groep was voortreffelijk. Er werd niet gezeurd, er ontstonden geen subgroepen en een enkele tegenslag werd met humor genomen. En, heel belangrijk, iedereen was overal op tijd, en dat voor een gezelschap van 48 mensen. Een woord van grote waardering voor het leidersechtpaar en voor hun assistenten is zeker op zijn plaats. Hugo was het prototype van managment-by-exception: aanwezig als het moest, regelend op de achtergrond. Hilda heeft ons op gezette tijden bij de les gehouden met haar verhaaltjes: een plaatselijke anekdote, een stukje mythologie, om gevoel te geven voor het denken van de mensen. En Daan, gesteund door zijn Ad, met zijn technische vaardigheid was altijd aanwezig om kleinere en grotere problemen op te lossen. Hulde aan dit viertal!

Het was een geweldige belevenis, waarbij we veel meer te zien kregen dan we op individuele basis zouden hebben kunnen ontdekken. Uitzoeken wat je moet zien, hoe je er moet komen, waar je de kaartjes kunt kopen, informatie over wat er te zien is, dat kun je niet in je eentje, in die tijd.

ACSI, jullie hadden het weer prima voor elkaar. Onze welgemeende dank voor een fantastische vakantie!.

Theo en Coby Sijbrandij, Eindhoven

Sfeer, ambiance en prachtig weer

2009 | Piet en Lia Vermeulen

In het ACSI journaal staat te lezen: 'Sicilie is een smelkroes van culturen, een betoverende mix van antieke hedendaagse gezelligheid'. Dit was voor ons uitnodigend genoeg om in te schrijven voor deze reis... Lees meer

De groep

In Rome verzamelde zich de groep om vandaar in sneltreinvaart (korte onderbreking in Paestum) naar het uiterste puntje van Italie te reizen voor de overtocht naar Sicilie. De rondreis over het eiland volgde. Cultuur en natuur wisselden elkaar af. Excursies en vrije dagen in voldoende regelmaat. Een reisprogramma boordevol ingredienten.

De deelnemers, uit alle delen van het land, waren ervaren kampeerders. Op eigen gelegenheid hadden ze al veel delen van Europa verkend, maar Sicilië wilden ze in groepsverband leren kennen. Is daar de maffia schuldig aan?

Deze groep, voor elkaar onbekende mensen, ontpopte zich gaandeweg de reis als een hechte eenheid met belangstelling voor elkaar en begrip voor een ieders mogelijkheden. Ongelooflijk dat in zo'n korte tijd (de reis is 28 dagen) er zo'n saamhorigheidsgevoel kan groeien. We voelden ons dan ook gedompeld in een warm bad, waarin het goed toeven was. De slotavond getuigde dan ook van een eensgezindheid die hartverwarmend was.

De leiding

Het reisleidersechtpaar is enthousiast en gedreven. Ieder met zijn eigen taak. Warmte en belangstelling uitstralend. Kortom voor ons geweldig. Een gevleugelde uitspraak: 'De reis doe je en maak je samen'. Dat kan dan wel waar zijn, maar voor hen zijn dan toch al de beslommeringen die bij zo'n reis naar voren komen.'|

In hun taak werden ze ondersteund door de gidsen in de verschillende steden van het eiland. Overigens onze reisleiding had dit niet nodig. Hij spreekt Italiaans en kent Italië, Rome in het bijzonder, op zijn duimpje. De locals zeiden niet voor niets toen Frans in gesprek was met de paus: 'Hé, Francesco Wie was de man ,waar je bij stond te praten?

Routeboek

Voor de reis begon kregen we het zogenaamde routeboek thuis gestuurd. Hierin werd de route beschreven, die we zouden volgen en uitgebreide achtergrondinformatie van de plaatsen die we zouden bezoeken. Het geeft al heel wat voorpret.

Kun je met zo'n routebeschrijving van A naar B? Ja hoor, als je maar goed leest en de bijrijder zich meestal van zijn of haar taak bewust is. Tijdens de verplaatsing van camping naar camping maak je allerlei taferelen mee. Op een viersprong zie je zowel deelnemers van links en van rechts komen. Siciliaanse inboorlingen die je, gevraagd en ongevraagd, de weg wijzen. 

Natuurlijk het gemopper, na aankomst, dat het niet misschien niet klopte of dat het misschien eenvoudiger beschreven kon worden... Als we terugkijken zal iedereen wel eens anders gereden zijn, of dat nou ligt aan het routeboek, aan de leesvaardigheid of aan de navigatie. Wie zal het zeggen?  

Excursies

Heerlijk is het toch als 's morgens in alle vroegte een bus klaar staat om je te vervoeren naar de verschillende  highlights, waar de gidsen al trappelend van ongeduld, klaar staan om je uitvoerig te vertellen over hun stad of over een opgraving. De musea staan open voor je, waar ieder op zijn gemak na de officiële rondleiding nog wat na kan snuffelen. 

Achteroverleunend in de bus geniet je van de natuur en denk je eraan dat het pure verwennerij is, dat je niet in je eigen auto over de smalle wegen of door dat drukke Siciliaanse verkeer hoeft te wagen (waar de lokalen hun eigen interpretatie van de verkeersregels hebben). Bij zo'n uitstapje hoort bovendien een lunch of diner. Wat wil je nog meer? 

Deze ingrediënten, aangevuld met sfeer, ambiance, het prachtige weer en couleur locale rechtvaardigen ons voldoende om van een zeer geslaagde reis te spreken. 

Piet en Lia Vermeulen